ဟန္နီ ေရ...

ပင္လယ္စာေတြကို ကၽြန္မကအရမ္းၾကိဳက္တာ။ ငါး၊ ပုစြန္၊ ကဏန္း၊ ဂုန္း၊ စကြစ္ဒ္၊ ေအာက္တိုပတ္စ္၊ ဆီးဝီးဒ္ ေက်ာက္ပြင့္သုပ္ စသည္စသည္ အကုန္ၾကိဳက္တယ္။ ကၽြန္မ အေမက ဟင္းခ်က္လဲေကာင္းတယ္၊ အစားလဲပုတ္တယ္၊ ထြတ္ကယ္ညွက္ကယ္လဲ အရမ္းလုပ္စားဖို႔ဝါသနာပါေတာ့ ဟင္းမ်ိဳးစံု အျမဲစားရတယ္။ ဒီေန႔ ေစ်းကေန ကရုကမာ ေတြဝယ္လာပီး ညေနစာခ်က္ထားတယ္။ အဲဒီ ဟင္းကို ကၽြန္မအရမ္းၾကိဳက္တယ္။

အေမက ကၽြန္မၾကိဳက္မွန္းသိလို႔ ခ်က္အပီး လာျမည္းခိုင္းတယ္။ ကၽြန္မကလဲ ၾကိဳက္တဲ့ ဟင္းအျမည္းခိုင္းရင္ ဟင္းအိုးတဝက္ အကုန္ေလာက္ျမည္းတတ္တယ္။ အေမက မစုျမည္းတာေတာ္ပီ အျမဲ ဟန္႔ရတယ္။ ဒီတခါလဲ ဟင္းအိုးနားက ရစ္သီရစ္သီနဲ႔ မခြာႏိုင္ဘူး။ အေမ အလွစ္မွာ ခိုးစားဖို႔ လက္ကလဲ ျမန္ပီးသား။ ၃ခါေလာက္ ခိုးစားပီေတာ့ အေမက အျမင္ကပ္လာပါေလေရာ။

မစု နင္ ခိုးစားေနျပန္ပီ မိုလား။ နင္ေတာ့ လြန္လြန္းပီေနာ္၊ နင့္ေဝစု ကုန္ပီ၊ ထမင္းစားရင္ မရေတာ့ဘူး ဆိုတယ္။ ကၽြန္မကလဲ မေနႏိုင္ဘူး၊ တစ္ခုထဲပါဆိုပီး ထပ္ႏွိုက္စားတာပဲ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အေမက ထေအာ္ပါေလေရာ။ နင္ေတာ့ေသေတာ့မယ္၊ လာခဲ့စမ္း ေနာက္တခါ လာစားလို႔ကေတာ့၊ အဲဒီ ျပဲေနတဲ့ မ်က္ႏွာကို ပိုျပားသြားေအာင္ ဖိေႏွာက္နဲ ေပါက္ပီသာမွတ္ လို႔ၾကိမ္းတယ္။ ကၽြန္မကလဲ နဲနဲ အခ်ိဳေသြးရတာေပါ့ေနာ၊ ေအာ္ ေမၾကီးကလဲ သမီးတေယာက္ထဲရွိတာ (ေမာင္နဲ႔၊ ညီမနဲ႔ကို စရင္းမသြင္းဘူး၊ ေမ့ထားလိုက္)၊ ေကၽြးလို႔ရတုန္း ေကၽြးစမ္းပါ၊ ေနာက္ ေကၽြးခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ ေကၽြးလို႔မရတဲ့ အခါက်မွ ထိုင္မငိုမေနနဲေနာလို႔။ အေမကလဲ အမေလး ေဝးေသး၊ ေဝးေသး ဆိုပီး သူတျပန္ ကိုယ္တျပန္ ျပန္ေျပာေနက်တာေပါ့ မီးဖိုေခ်ာင္မွာ။

အဲဒါနဲ႔ အိမ္ေရွ႕ထုိင္ေနတဲ အေဖက ၾကားဝင္လွမ္းေျပာေပးပါေလေရာ။ ေအာ္ မိန္းမရယ္၊ သူစားခ်င္တာ ေၾကြးလိုက္စမ္းပါ။ ငါတို႔မွာ ဒီ ဟန္နီ သမီးတေယာက္ပဲ ေကၽြးဖို႔ရွိတာ၊ ဟိုေကာင္ (အငယ္ေကာင္) က အဲဒီဟင္း မၾကိဳက္ဘူး မိုလား။ ကဲကဲ ဟန္နီ ကို ေကၽြးလိုက္။ အေမက ဘယ္က ဟန္နီလဲ လို႔ေမးေရာ၊ အေဖက - ေအာ္ သူမ်ားေတြမွာ သူတို႔သားသမီးေတြကို ခ်စ္စႏိုး နာမည္လွလွ တပ္ေခၚၾကတယ္မိုလား၊ မစု ေခၚတာထက္စာရင္ ဟန္နီလို႔ ေခၚတာပိုမေကာင္းဘူးလားလို႕။

အေမက ခပ္ရိုးရိုး အတြန္႔တက္ တယ္။ အေဖ႔ ဘယ့္နဲ႔ ဟန္နီက ဟို ဦးဝွာ သမီးရဲ့ နာမည္ေလ ဆိုပီး အဲဒီနာမည္ သူမ်ားယူပီးေၾကာင္း အသိေပးတယ္။ အေဖက အိုး ဘာျဖစ္လဲ နာမည္တူ ေတြအမ်ားၾကီး ကိုယ့္သမီးကိုယ္ ေပးခ်င္တဲ့ နာမယ္ေပးတာေပါ့ ဆိုတယ္။

ကၽြန္မက စဥ္းစားတယ္၊ အင္း မဟုတ္ေသးဘူး အေဖ ဒီေလာက္အတင္းၾကီး အင္စစ္ ေနရင္ အေကာင္းေျပာတာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုပီး၊ ေမၾကီး သြားျငင္းမေနနဲ႔ဦး ဘာေျပာတာလဲမသိဘူး၊ တခုခုေတာ့တခုခုပဲလို႔ အေမကို ျပန္စဥ္းစားဖို႔ ဟန္႔လိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့မွ အေဖက ေအာ္ နာမယ္ ေလးက အရမ္းလွ၊ လူနဲလဲ လိုက္မွလိုက္ ပဲ။ သူကို ေခၚရင္ ဟန္နီေရ......လို႔သာေခၚလိုက္ ဆိုသတဲ့။ ကၽြန္မကလဲ အေဖ ဘာရြဲ႕ေျပာေနလဲ ေခါင္းထဲမွာ အၾကီးအက်ယ္စဥ္းစားပါေလေရာ။

အေတာ္ေနမွ အေဖက ရွင္းတယ္။ ဟန္နီနာမယ္ က ေတာ္ေတာ္လွတာေနာ၊ အဂၤလိပ္လို အသံေလးကလဲေကာင္း....ဗမာျပန္ အဓိပ္ပါယ္ေလးကလဲ ေကာင္းနဲ....ေကာင္းမွေကာင္းပဲ ဆိုမွ၊ ကၽြန္မေခါင္ထဲ တိန္ကနဲ မီးလင္းသြားေတာ့တယ္။

ပီးမွ ေကာင္းေကာင္းထိုင္ရီပါေလေရာ။ အေမက သေဘာမေပါက္ေသးပဲ ဘာလဲဘာလဲ လာေမးတယ္။ ကၽြန္မကျပန္ရွင္းျပရတယ္၊ ဟန္နီ ကို ျမန္မာလိုျပန္ေတာ့ ပ်ားရည္လို႔ ထြက္တယ္မို႔လား။ ဟန္နီေရ........လို႔ ေခၚေတာ့၊ ျပားေရ......လို႔ေခၚတာနဲတူတူပဲေပါ့။

အေဖက ကၽြန္မကို သက္သက္ႏွိပ္လိုက္တာ။ ေစာနက အေမက ကၽြန္မ မ်က္ႏွာ ျပဲျပဲ ကို ပို ျပားေအာင္ ဖိေႏွာက္နဲ ေပါက္မယ္လို႔ ေျပာတာကို အစေကာက္ပီး ေနာက္လိုက္တာလို႔ဆိုမွ အေမလဲသေဘာေပါက္ပီး သူေထာက္ခံေၾကာင္း၊ အဲဒီနာမယ္ေကာင္းေၾကာင္း၊ ကၽြန္မနဲ သင့္ေတာ္ေၾကာင္း၊ အေဖနာမယ္ေရြးေတာ္ေၾကာင္း၊ သူလဲ ဒီနာမယ္ စေခၚမယ္ ျဖစ္ေၾကာင္း စသည္စသည္ ေၾသာဘာ ေပးတယ္။

ကၽြန္မလဲ ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိေတာ့တာနဲ႔၊ ယူ ပီးပဲလ္ ဒုန္႔ အင္ေဆာ့ မီ၊ လို႔ေအာ္ဟစ္ပီး၊ ဟင္း ထပ္ခိုးစားဖို႔ အၾကံပါ ျဖတ္ပီး အိမ္ထဲ ဝင္ေျပးရတယ္။ ကၽြန္မ ရဲ့ မ်က္ႏွာ ျပဲျပဲ၊ ႏွေခါင္း ျပားျပား၊ ေခါင္းေခါင္း ျပားျပား၊ ကိုယ္လံုး ျပားျပား အဂၤါကို အျမဲလာလာ ခလုတ္တိုက္ တာခံရတယ္။ ဒီတခါ ခလုတ္တိုက္တာကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားယူလိုက္ရတယ္။

အဲဒီက စပီး ကၽြန္မနားမွာ ဟန္နီ ေခၚသံၾကားမိတိုင္း၊ ေခၚတဲ့လူကို မ်က္ေစာင္း တခ်က္ ေကာင္းေကာင္း အထိုးခံရပီသာမွတ္။

3 comments:

Anonymous said...

ဟန္နီလို. ............
ေခၚေတာ.ဘူးလို.ေျပာတာေနာ္
ဟဲ ဟဲ ေနာ္တာေနာ္ .....
အဲလို post ေလးေတြကိုေမွ်ာ္ေနတာၾကာျပီ ....
stress ေတြေလ်ာ.သြားလို.ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ဒီ site ကိုေန.စဥ္အလည္လာေနသူတစ္ေယာက္ပါ

Unknown said...

စာလာဖတ္သြားပါတယ္။ ပို႕စ္ေတြ အကုန္ (အဂၤလိပ္လိုေရာ ျမန္မာလိုေရာ ) ႏွစ္သက္ပါတယ္။အဂၤလိပ္လိုေရးတဲ့ အေရးအသားေတြကိုလဲ အတုယူေနပါတယ္ ။အားေပးေနပါတယ္ :)

Steve Evergreen said...

sorry, I thought you have done EOT. But only squares on IE of my hospital computer.